Svaki čovjek razmišlja o sudbini čovječanstva, smislu života, pravičnosti, sreći i moralnom izboru. Svi mi živimo na jednoj planeti, Zemlji, i njen opstanak je uslov našeg opstanka. Danas i u budućnosti, život čovjeka u prirodi je teško zamisliti kada bi mu se oduzelo sve ono što mu je priroda dala, daje i što će mu nauka i druge oblasti ljudskog znanja dati. Znanja stečena do sada pri realizaciji brojnih eksperimenta i novih tehnologija, koje su na osnovu toga razvijene, nalaze svoju primjenu u najrazličitijim oblastima ljudske djelatnosti i doprinose opštem napretku civilizacije.
Početkom dvadesetog vijeka dvije nove teorije potpuno su promijenile način razmišljanja o prostoru i vremenu, te o samoj stvarnosti. Naučnici još uvijek razrađuju njihov dublji smisao i nastoje ih spojiti u jednu jedinstvenu teoriju koja će opisati sve u svemiru. Dvije teorije o kojima je riječ su opšta teorija relativnosti i standardni model interakcija, koji objedinjuje tri fundamentalne interakcije: elektromagnetnu, slabu i jaku. Trenutno najveću prepreku teoriji svega, predstavlja ujedinjenje standardnog modela interakcija i opše teorije relativnosti. Standardni model interakcija dobro objašnjava svijet atoma i subatomskih čestica, u kome su glavne elektromagnetna i slaba interakcija objedinjene u elektroslabu interakciju i jaka interakcija. Opšta teorija relativnosti dobro objašnjava djelovanje gravitacije u Svemiru na višem nivou. Potrebno je znati da elementarne čestice u našem svijetu ne predstavljaju izolovane entitete, već integralne dijelove jedne jedinstvene kosmičke cjeline. Na osnovu naučnih istraživanja do danas nijedna teorija nije uspješno integrisala standardni model interakcija i opštu teoriju relativnosti, a to je važno za objašnjenje rane istorije Svemira proizašlog iz Velikog praska, kada su sve sile prirode bile objedinjene. Opšta teorija relativnosti proučava prostor i vrijeme te kako su oni zakrivljeni materijom i energijom na makro planu svemira.
Za čitav tekst, kliknite ovdje.
Views: 11